Áreas Docentes e Investigadoras

Poema de Cao Zhi (曹植)

Poema de Cao Zhi (曹植; 192-232). 

《情詩》 

微陰翳陽景,清風飄我衣。
遊魚潛淥水,翔鳥薄天飛。
眇眇客行士,徭役不得歸。
始出嚴霜結,今來白露晞。
遊者嘆黍離,處者歌式微。
慷慨對嘉賓,淒愴內傷悲。

Una leve neblina ocurecen la luz del sol, la brisa a mi lado levanta el borde de mi túnica.
Los peces nadan en lo profundo, bajo la superficie verde del agua, y los pájaros se elevan rozando el cielo.
Aquel viajero lejano, sufre las penalidades del servicio forzado, sin saber cuándo volverá;
Cuando partió, la escarcha era severa y helaba la tierra, ahora que regresa, el rocío blanco se ha secado.
El que vaga suspira al recitar el poema "El mijo cuelga", el ermitaño entona con tristeza el canto de "La desaparición".
Frente a los ilustres invitados, ¿cómo podría perder la compostura y la generosidad?, y aunque conmovido y dolorido, escondo mi tristeza en el fondo del corazón.

(Traducción: David Sevillano López)

Poema de amor

Caligrafía realizada por Liu Zhihao (刘智豪) en 2023 en estilo kaishu (楷書) . Colección del prof. David Sevillano López.