Turco
Homenaje a Mª Victoria Atencia en el Día de la Poesía UCM 2022
Memoria de las casas y los pájaros
Mar
Bajo mi cama estáis, conchas, algas, arenas:
comienza vuestro frío donde acaban mis sábanas.
Rozaría una jábega con descolgar los brazos
y su red tendería del palo de mesana
de este lecho flotante entre ataúd y tina.
Cuando cierro los ojos se me cubren de escamas.
Cuando cierro los ojos, el viento del Estrecho
pone olor de Guinea en la ropa mojada,
pone sal en un cesto de flores y racimos
de uvas verdes y negras encima de mi almohada,
pone henchido el insomnio, y en un larguero entonces
me siento con mi sueño a ver pasar el agua.
Deniz
Yatağımın içindesiniz deniz kabukları, yosunlar, kumlar:
Yorganımın bittiği yerde üşümeye başlıyorsunuz.
Tabut ile küvet arasında yüzen bu yataktan
kollarımı uzatsam bir balık ağına dokunurdum
ve o ağ yelkenin direğine yayılırdı.
Gözlerimi kapattığımda, gözlerim balık pullarıyla kaplanıyor.
Gözlerimi kapattığımda Boğaz’dan gelen rüzgâr
ıslak çamaşırlara Gine kokusunu getirip
yastığımın üstüne siyah ve yeşil üzüm salkımları,
bir çiçek sepetine de tuz bırakıyor.
Uykusuzluk bastırıyor, bir kirişin önünde oturuyorum
rüyamda suyun akıp gittiğini görmek için.